Op mijn gebruikelijke
wandelrondje kom ik langs een sloopbedrijf. Allerlei bouw- en sloopmaterialen
kunnen hier worden ingeleverd en vinden hun weg naar de volgende gebruiker.
Regelmatig staat er als een soort stilleven een kar of een kruiwagen met
spullen als een soort buitenetalage langs de weg. Ik weet niet of degene die
het daar neerzet, het bewust zo “stylet”, maar het totaalplaatje bevalt me steeds weer! Het is sowieso een mooi plekje en vaak kan ik het niet laten er een foto van te
maken. Op veel van deze rondjes borduur ik in gedachten voort op wat ik zie. Ineens trof me de vergelijking met de overgang van oud- naar
nieuwjaar:
Zo aan het eind van weer
een jaar
wordt de kringloop van
het leven
- misschien omdat we het
meer aandacht geven-
vaak net wat meer
zichtbaar:
We doen een soort
oudejaarswas,
daarbij sorteren
we zorgvuldig onze
“kleren”
we overdenken wat en wie er
was
aan dingen, mensen en
ervaringen:
wie is er bij gekomen,
van wie hebben we
afscheid genomen?
Welke ervaringen nemen we
mee naar het nieuwe jaar
en welke gooien we weg
als een versleten schoenenpaar
Welke vrienden willen we
niet kwijt
-die mogen blijven voor
altijd-
en wie verdween er uit
het zicht
met of zonder bericht
Wat brengen we naar de
sloop
en wat gooien we op de
hoop
van de in- en verkoop gebruikte materialen
zodat een ander er nog
wat uit kan halen?
Beginnen we het nieuwe
jaar met een schone lei
of zijn we nog niet vrij
van wat licht was en wat
zwaar
en ons bezighield het
afgelopen jaar
Gaan we door of maken we
een nieuwe start
beslissen we met verstand
of met ons hart?
Hoe dan ook, de balans
wordt opgemaakt
van al het oude wat ons
heeft geraakt
Maar oud gaat over in nieuw
En nieuw wordt vanzelf
weer oud...
...in de kringloop van het
leven!
