De nacht

Nachtelijk donker

omhult me

zwijgend

besluipt me

dreigend

verwart me

benart me

ik wacht

tot de kilte van de nacht

wordt verdreven door de slaap
die me liefdevol omarmt

en met zoete dromen verwarmt

maar nog liever wacht 
ik tot de nacht
zwicht

voor het licht

van de nieuwe dag!

Ontmoeting

Ik zie hem...

met zijn vleugels

in hartvorm

snelt hij haar

tegemoet

Ik zie haar

niet zo uitbundig

eerder verlegen

maar onmiskenbaar verliefd

Ze ontmoeten

en begroeten elkaar

de ranke halzen

slingeren zich

in een omhelzing

                                                                                    niet voor even

                                                                                    maar partners voor het leven!

 

Scheidslijn

Hoe ragfijn
de scheidslijn
tussen alleen en eenzaam zijn

Soms merk je 'm pas
als je niet alleen
maar toch eenzaam was...

Nazomeren

de bloemen in de bermen 
uitgebloeid
maar nog verschoten kleurig
de grassen grootgegroeid
en nog geurig

september:
nog geen herfst
maar ook geen zomer meer
de dagen al flink korter
en de nachten kouder
nazomermaand
kijkt wat spijtig over zijn schouder
maar ook vooruit naar wat nog komen gaat
pakt verf en penseel
een nieuw decor dient zich aan
met andere kleuren
en andere geuren

september
leidt een dubbelleven 
tussen twee seizoenen in
is zowel een einde als
ook een begin!

Verlangen naar vrede

Een roos kan bloeien
tussen doornen
Liefde kan groeien
te midden van haat

         

                           

                      Laat u niet overwinnen door het kwade maar overwin het kwade door het goede                      

                                                                                                                                       Rom.12:21

Afscheid

Foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

                       Wat was je mooi
                      
                       wat was je sterk

                       nu is het genoeg

                       en mag je gaan

                       veel te vroeg

                       ben jij

                       er niet meer bij

                       maar in ons hoofd

                       en in ons hart

                       blijf je voor altijd “wij”




   

Zomerzacht

Liefde voor altijd

foto: Treffend Beeld/Dirk van Egmond

Als onze geliefden ons verlaten

verlaat de liefde voor hen ons niet!  

Als we ze niet meer kunnen zeggen:

 “ik hou van jou” 

dan nog blijft de liefde spreken  

Als omhelzen niet meer kan, 

omgeeft de liefde ons nog steeds 

als een warme deken

  

Liefde blijft bestaan,

 verwarmt en verblijdt:  

Liefde voor altijd! 

Uit: Gemis

H.Stuivenberg//D.van Egmond

Februari 2015 ©

Blij van!

Hier gaat mijn hart van juichen
het geeft me energie:
met mooi weer lekker buiten
en wat ik rondom zie

Kleuren en geuren
exploderen
zon en schaduw
concurreren
in een spel van licht en donker
ze maken of breken de kleur

Ben ik soms wat somber
of heb ik een dag in mineur?
Die boeiende
bloeiende
natuur
zo helder en puur
neemt alles even weg...

Wat is dat genieten zeg!

Soms...

Soms voel ik me verwant

met zo'n enkele bloem op het land

wars van wat de massa doet

en wat die vindt dat hoort of moet

Aan een kant voelt dat vrij

maar je hoort er ook niet altijd bij:

een eenling

onbereikbaar

onpeilbaar

kwetsbaar

je valt op

of uit de toon

en voelt je anders,
ongewoon

Gedeeld gevoel

van eenzaamheid

en afzondering

maar ook bewondering

voor eigen kracht

en zelfstandigheid!

Lentelicht

De kleuren van de lente

worden lichter later op de avond

De zon beschijnt
het jonge berkenblad
blinkend zilver
lijkt een schitterende schat

het zachte groen
van het ontluikend riet
-in een wiegende dans-
krijgt een geelgouden glans

en de rode wangen van
een blozend tulpenpaar
komen in vuur en vlam
van het kijken naar elkaar
terwijl het laatste zonlicht
haar sterke stralen op ze richt

Een waarheid als een...

Foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Gers Pardoel in tv-programma "De Wandeling":

'Als iedereen in de wereld iets zou geven

kan ook iedereen iets krijgen'

Het ontroerde me. En ik dacht: ja hij heeft gelijk. Ik ben het er helemaal mee eens! Het hoeft niet eens materieel te zijn. Liefde, een knuffel of een glimlach zijn helemaal gratis en soms zo welkom...

Supermodel

haar figuur

simpel en puur

maar zo boeiend

vloeiend

subtiel gestileerd

sterk en stijlvol

rijst ze op uit haar bol

waar ze ook staat

en welke kleur ze ook draagt

binnen in de vaas

of buiten op 't veld

de tulp is een supermodel!

Voor mij hoeft het niet...

Zomertijd duwt me terug in mijn winterslaap!

Vanaf morgen is het pas weer een uur later dag. Funest voor mijn bioritme.  Ben ik weer wekenlang van slag. En gaat die afschuwelijke wekker nog eerder af. 
Ik heb een haat-liefdeverhouding met de nacht. Ik haat de nacht vanwege het donker, maar hou ervan vanwege het lekker slapen...Slapen is namelijk mijn grootste hobby.
Helaas lukt het niet altijd even goed en slaap ik meestal tegen de ochtend pas echt goed en vast. En dan MOET ik wakker worden van de wekker, maar WIL dat nog niet en al helemaal niet als die wekker gaat en het nog donker is! Ik wil wakker worden uit mezelf en dat het dan al licht is...


Voor de themamiddag "Het Vermoeden van de Nacht", die ik pas geleden in een klooster in het oosten van het land o.l.v. Annemiek Schrijver mocht meemaken, schreef ik:

De nacht

Nachtelijk donker

omhult me

zwijgend

besluipt me

dreigend

verwart me

benart me

ik wacht

tot de kilte van de nacht

wordt verdreven door de slaap

die me liefdevol omarmt

en met zoete dromen verwarmt

maar nog liever wacht 

ik tot de nacht

zwicht

voor het licht

van de nieuwe dag!

Mooi zoals het elke dag weer licht wordt

Wakker gekust

De eerste zonnestralen

schijnen

door wolkengordijnen,

maken ragfijne

prachtige patronen

op het ontwakend landschap;

ze kussen,

kietelen

en kriebelen

de aarde plagend wakker

Strepen van licht

kleuren met pastel de luchten in

langzaam komt in zicht

wat in het donker verborgen lag:

betoverend begin

van een mooie nieuwe dag!

foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Verwacht alleen het onverwachte

Valt het je op

dat de geur van een vers pak koffie

de smaak altijd overtreft

dat je beseft 

dat de voorpret 

vaak leuker is dan de vakantie zelf

dat goede recensies

 maken dat films of boeken tegenvallen

dat gedachten over iemand of iets

totaal niet kloppen met wie of wat je ontmoet

dat het jurkje op de paspop

spuuglelijk toont aan je eigen lijf

dat je niet snapt waarom wat je eet

het toprecept van je vriend heet

dat photoshop of social media

niet de redding zijn van je kansen op een relatie,

slechts een  interpretatie

van wat mooier of lelijker is in het echt

dat het weerbericht niet verkeerd

maar een voorspelling is

en dat een mooie zonsopkomst

geen stralende dag garandeert

dat wat je doet in een opwelling

wel eens leidt tot teleurstelling

dat het maar goed is

dat je voordat je geboren wordt
niet weet hoe het leven zijn zal

omdat het soms -of vaak- tegenvalt

maar uiteindelijk in voor- en tegenspoed

altijd mooi is, altijd goed;

waarin zelfs je stoutste dromen

onverwacht toch uit kunnen komen!

foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Ochtendconcert

Wat heerlijk om, als je dan toch een kwartier voor de wekker gaat al wakker bent, de merel in je tuin zo prachtig te horen fluiten. Hij overstemt alle andere ochtendgeluiden van een wereld die ontwaakt. En wat een repertoire! Grappig, hij zingt elk regeltje twee keer, alsof hij voor zichzelf uit wil testen welk hem het best bevalt. Mij bevallen ze allemaal. Ik lig stil te luisteren en geniet ervan totdat de wekker gaat. En denk: het voorjaar komt er duidelijk aan…

Vanmiddag zie ik je weer mereltje, als je op de kruimeltjes zit te wachten die bij het uitkloppen van het tafelkleed op het straatje vallen en morgenochtend bedank je er hopelijk weer voor met nieuwe melodietjes!

Mag ik even voorstellen: onze huismerels: meneer (boven)
en mevrouw (beneden) ,die zich al jaren tegen het
 eind van de zomer tegoed doen aan de bessen van de krentenboom
in de achtertuin! Voor wat, hoort wat....


....er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol met het zingen van de merel. RUTGER KOPLAND

Puzzelen

Het leven is soms net

een moeilijke puzzel,

hoe langer je zoekt

naar het ontbrekende stuk

hoe minder het lukt.

Als je stopt met zoeken

vind je het vaak alsnog

maar soms constateer je met spijt:

er is en blijft gewoon een stukje kwijt!

Spiegelingen intrigeren me en inspireren me. Zulke plekken trekken me aan. Ik kijk en blijf kijken todat ik zo'n beetje het plaatje word ingezogen en het optisch bedrog maakt dat ik niet meer snap wat ik zie. Daarom vind ik de etsen en kunstwerken van Escher ook zo mooi! Je weet dat het niet klopt, maar je ziet toch echt wat je ziet. Zinsbegoochelend....

Tranen

                                                                                  foto: Dirk van Egmod/Treffend Beeld

                                                                                  

Tranen,

wat zijn tranen?

Zijn het regendruppels

die de hemel huilt

om hoe wij onze aarde

pijn doen

of elkaar

Zijn het druppels smeltend ijs

die bergen en gletsjers huilen,

 naar beneden komen,

zich samenvoegend

in een eindeloos verder stromen

Zijn het druppels van dauw

die de bloemen huilen

teer en zacht

na een vochtige zomernacht

Zijn het tranen van geluk

die we samen

huilen van de lach

op een heerlijk vrolijke dag

Of zijn het de "gewone" tranen

-van die echte, dikke tranen-

die ik huil

om jou?

Voorbeeld

foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Op zoek

Op zoek in de stad

voortdurend op pad

of op zoek naar jezelf?

De reis naar binnen

moet steeds opnieuw beginnen

om daar terug te vinden

wat -soms diep verborgen-

er altijd is:

de liefde voor jezelf

je eigen ik

je eigenwaarde

je eigen gevoel

leidend naar je levensdoel...

Valentijn

Je kunt er niet omheen: van alle kanten dringt de commercie van Valentijn zich aan ons op....Ik vroeg me af waarom Valentijnsdag eigenlijk gevierd wordt. In Wikipedia worden er verschillende verklaringen gegeven. Leuk om eens te lezen op zo'n dag als vandaag.

Op de middelbare school bij mijn favoriete vak Nederlands moesten we voor het eindexamen veel lezen. Ook middeleeuwse en Renaissance literatuur en poëzie. Ik viel als een blok voor het gedicht "Koninghskinderen":  zo simpel en duidelijk, ondanks de middeleeuwse spelling en grammatica. Maar wat een tragische symboliek en wat een triest einde! Dat sprak mijn romantische ziel wel aan en ik ben de eerste 4 regels nooit vergeten:

Het waren twee koninghs kindren

Sy hadden malkander soo lief;

Sy konden by malkander niet komen,

Het water was veel te diep.

Misschien heette die prins uit het gedicht wel Valentijn! Et voila, daar is de onbereikbare liefde geboren. Tegenwoordig zou het dan zo kunnen klinken:

"Valentijn, Valentijn"

riep het meisje lief

"zullen wij ooit samen zijn?"

"Och mijn hartedief"

sprak de jongen met zielepijn

"Het is dat ik bang voor water ben, schat

anders hadden we elkaar al gehad!"

Bron afbeeldingen: boekenmuseum.nl

Heerlijk Holland Molenland

foto: © Dirk van Egmond

Wieken draaien
molens malen
boeren zaaien
boeren oogsten
het gulle graan
door de molensteen
tot meel vermalen
gaat in balen
en in zakken
wordt tot brood gebakken.

Groeien en bloeien

Ik wou dat ik kon

wat een cactus kan

groeien

en bloeien

op eigen kracht;

een bloemenpracht

zonder voeding of aandacht

van buitenaf

gewoon uit jezelf

water en energie putten

en alsmaar blijven groeien…

groeien

maar vooral bloeien!!

Toch nog even

Daar was ie gisteren toch nog even, de zon, zo aan het eind van een donkere regendag.
En ook al ging ie heel snel daarna weer onder, het was mooi om te zien en leverde een mooi decor voor mijn looprondje. Ik vond het symbolisch voor deze dag. Het raakte/ontroerde me...