Voor mij hoeft het niet...

Zomertijd duwt me terug in mijn winterslaap!

Vanaf morgen is het pas weer een uur later dag. Funest voor mijn bioritme.  Ben ik weer wekenlang van slag. En gaat die afschuwelijke wekker nog eerder af. 
Ik heb een haat-liefdeverhouding met de nacht. Ik haat de nacht vanwege het donker, maar hou ervan vanwege het lekker slapen...Slapen is namelijk mijn grootste hobby.
Helaas lukt het niet altijd even goed en slaap ik meestal tegen de ochtend pas echt goed en vast. En dan MOET ik wakker worden van de wekker, maar WIL dat nog niet en al helemaal niet als die wekker gaat en het nog donker is! Ik wil wakker worden uit mezelf en dat het dan al licht is...


Voor de themamiddag "Het Vermoeden van de Nacht", die ik pas geleden in een klooster in het oosten van het land o.l.v. Annemiek Schrijver mocht meemaken, schreef ik:

De nacht

Nachtelijk donker

omhult me

zwijgend

besluipt me

dreigend

verwart me

benart me

ik wacht

tot de kilte van de nacht

wordt verdreven door de slaap

die me liefdevol omarmt

en met zoete dromen verwarmt

maar nog liever wacht 

ik tot de nacht

zwicht

voor het licht

van de nieuwe dag!

Mooi zoals het elke dag weer licht wordt

Wakker gekust

De eerste zonnestralen

schijnen

door wolkengordijnen,

maken ragfijne

prachtige patronen

op het ontwakend landschap;

ze kussen,

kietelen

en kriebelen

de aarde plagend wakker

Strepen van licht

kleuren met pastel de luchten in

langzaam komt in zicht

wat in het donker verborgen lag:

betoverend begin

van een mooie nieuwe dag!

foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Verwacht alleen het onverwachte

Valt het je op

dat de geur van een vers pak koffie

de smaak altijd overtreft

dat je beseft 

dat de voorpret 

vaak leuker is dan de vakantie zelf

dat goede recensies

 maken dat films of boeken tegenvallen

dat gedachten over iemand of iets

totaal niet kloppen met wie of wat je ontmoet

dat het jurkje op de paspop

spuuglelijk toont aan je eigen lijf

dat je niet snapt waarom wat je eet

het toprecept van je vriend heet

dat photoshop of social media

niet de redding zijn van je kansen op een relatie,

slechts een  interpretatie

van wat mooier of lelijker is in het echt

dat het weerbericht niet verkeerd

maar een voorspelling is

en dat een mooie zonsopkomst

geen stralende dag garandeert

dat wat je doet in een opwelling

wel eens leidt tot teleurstelling

dat het maar goed is

dat je voordat je geboren wordt
niet weet hoe het leven zijn zal

omdat het soms -of vaak- tegenvalt

maar uiteindelijk in voor- en tegenspoed

altijd mooi is, altijd goed;

waarin zelfs je stoutste dromen

onverwacht toch uit kunnen komen!

foto: Dirk van Egmond/Treffend Beeld

Ochtendconcert

Wat heerlijk om, als je dan toch een kwartier voor de wekker gaat al wakker bent, de merel in je tuin zo prachtig te horen fluiten. Hij overstemt alle andere ochtendgeluiden van een wereld die ontwaakt. En wat een repertoire! Grappig, hij zingt elk regeltje twee keer, alsof hij voor zichzelf uit wil testen welk hem het best bevalt. Mij bevallen ze allemaal. Ik lig stil te luisteren en geniet ervan totdat de wekker gaat. En denk: het voorjaar komt er duidelijk aan…

Vanmiddag zie ik je weer mereltje, als je op de kruimeltjes zit te wachten die bij het uitkloppen van het tafelkleed op het straatje vallen en morgenochtend bedank je er hopelijk weer voor met nieuwe melodietjes!

Mag ik even voorstellen: onze huismerels: meneer (boven)
en mevrouw (beneden) ,die zich al jaren tegen het
 eind van de zomer tegoed doen aan de bessen van de krentenboom
in de achtertuin! Voor wat, hoort wat....


....er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol met het zingen van de merel. RUTGER KOPLAND