Juist nu

Laat de liefde regeren

schreeuw niet

maar fluister

en doe wat je moet doen

of wat je kunt doen

in stilte

Verspreid liefde

geen haat

toon respect voor al je naasten

ook die waar je het niet mee eens bent

en gebruik het woord "ik"

alleen in positieve zin:

'Ik hou van je"

"Kan ik iets voor je doen"

"Ik zorg voor je"

Laat de liefde regeren,

alleen liefde kan ons redden...

Hoop

 Je snapt wat ik bedoel

als ik zeg dat ik voel

dat ik die laatste strohalm nodig heb

om me aan vast te houden

Dat laatste beetje hoop

om op te bouwen

dat laatste restje vertrouwen

dat kleine spoortje licht

aan het einde van de donkere tunnel

Dat snap je toch....

November

Zacht novemberlicht
beschijnt mijn gezicht
ik voel die zachtheid
als contrast
met de hardheid
van de wereld om mij heen

Ik wil dat zachte,
die lach,
ik wil de zachtheid terug

in de wereld om mij heen

Dat ik jou weer kan zien

vast kan houden

zonder afstand

zonder vragen

gewoon spontaan

een aai over je bol

een kus op je wang

mijn armen om je heen

De brief

 

ik schreef je een brief

die brief ga jij nooit krijgen

want de woorden kwamen niet

en mijn pen bleef zwijgen

in die brief wilde ik alles kwijt

mijn vreugde en verdriet

mijn trots en mijn spijt

maar de woorden kwamen niet

en het papier bleef leeg

die brief zat altijd in mijn hoofd

ik hoop dat je gelooft 

dat die brief er was

alleen voor jou

maar mijn gedachten

wilden geen woorden worden

zodat ook ik tenslotte zweeg

 

Een nieuw virus

Zijn wij niet allemaal

besmet

met een nieuw virus

dat ons ziek maakt

ons bestaan raakt

onze zekerheid aantast

ons dagelijks leven belast

ns denken en doen verandert

onbegrip aanwakkert

Dit virus is nieuw,

meegereisd met Corona 

Het maakt ons niet lichamelijk ziek

maar nestelt zich in ons hoofd

waar het ons berooft

van verstand en mededogen

en ons ego voedt

ons eigen ik

aandikt

vol stopt

met steeds meer ik,

eigenbelang en

angst -

vooral angst

Dit nieuwe virus

valt het uit te roeien?

Of zal het verder groeien

alsmaar door en door

en maakt het alles en iedereen kapot?

Corona moet worden overwonnen

daar wordt aan gewerkt

maar als wij zijn besmet

met het nieuwe "ik-virus"

heeft dat ons al helemaal ingeperkt

en besmetten we anderen daar mee 

Of hebben we nog een restje 

eigen wil en denkvermogen 

en kunnen we onszelf genezen

voor een toekomst van jij of wij

in plaats van ik ik ik

Een stil moment

Veelheid van gedachten,

beter hier en nu 

dan in doorwaakte nachten

met mijn ogen zie ik nieuwe kleuren

met mijn neus ruik ik andere geuren

mijn oren horen

-stilte-  

terwijl in mijn hoofd het zachte zoemen 

van alles wat ik niet 1,2,3 kan benoemen

even tot rust komt, 

plaats maakt 

voor alleen

dit moment!

Vier vijf mei

Vier vijf mei
bedachtzaam en blij
stilstaan -
vrijheid vieren
en in VREDE 
verder gaan

Licht en donker

Zo loop ik in het licht
met de laatste stralen zon 
op mijn gezicht
het doet me goed
ik voel me hoopvol,
mijn vertrouwen groeit

Dan loop ik in het donker
schaduw valt over mijn gelaat
donkere wolken pakken zich samen 
boven mijn horizon van hoop
en vertroebelen mijn optimisme van zo even

Maar ook het donker gaat weer voorbij;
hoe donkerder het donker
des te meer steekt het licht er bij af

Als het licht het donker geheel heeft verdreven,
totdat het donker alleen in de nacht is gebleven,
zal het licht van de nieuwe dag
de toekomst weer helder en stralend beschijnen.

Op hoop van zegen

Op hoop van zegen

Zo sterk

is Moeder Natuur

ik bemerk

haar kracht

in de bloemen zo puur

in het zonlicht

dat straalt

en de sfeer van de dag bepaalt

Het doet zo goed

te zien hoe alles kleurrijk bloeit

En zoals de jonge aanwas groeit,

groeit onze hoop

op zegen!!

Pijn

Lentevreugd 14 februari 2020

Soms heb je zo'n pijn

niet door ziekte

of lichamelijk ongemak

maar hartepijn,

zielepijn,

pijn door de tatoeages

van het leven zelf

Auschwitz

C foto: Jan Louis v.d. Oever

Ik kijk naar die poort
waarachter de haat
de onmenselijkheid
de gruwelijkheden
het geweld
en de waanzin
welhaast
nog tastbaar zijn

Ik kijk naar die barakken
met hoge ramen
zonder uitzicht op hoop
met gebroken reflecties
van ogen die staren,
zichzelf niet herkennen
Ogen die niets meer zien
omdat het te erg is
beschamend
schrijnend
mensonterend
maar zo waar
dat alleen de ogen
eraan kunnen ontsnappen

De schoorstenen
ik zie ze voor me:
zwartgeblakerd
Ik ruik die lucht van verderf,
van de alles verstikkende rook,
ten hemel schreiende klanken
met zich meevoerend
en zielepijn
en doodsangst
en vermoorde onschuld
recht omhoog
of weggeblazen door de wind

Maar die eeuwig stinkende rook
is hoe dan ook
blijven hangen
boven dit verlaten oord,
vormt in de lucht
in diepzwarte inkt
woord voor woord:
"Dit nooit meer..."

Reflectie

De vrouw van nu
is het meisje van toen

De vrouw van nu
en het meisje van toen
ontmoeten elkaar
In herinneringen

De vrouw van nu
herkent
het meisje van toen
in allerlei dingen
maar het meest
in het dromen
en de hoge verwachtingen
met het bekende bedrog
en teleurstellingen
tot gevolg
steeds maar weer

De vrouw van nu
-desondanks-
blijft naief
blijft dromen
blijft hoopvol
als het meisje van toen

Het meisje van toen
is de vrouw van nu
heeft van alles ervaren
is gegroeid
in lengte van jaren
heeft geleerd
van goed en verkeerd
van vreugde en pijn
maar zal voor altijd
het meisje van toen
willen zijn

                                                                                    Foto 1: 1966 Betty Bleijswijk- de Bode
                                                                                    Foto 2: 2014 Dirk v Egmond